Een eerlijke liefde tussen onwaarschijnlijke karakters; dat maakt de televisieserie 'Normal People' spannend, schrijft onze recensent.
Twee knappe slimme Ierse tieners uit verschillende milieus krijgen een knipperlichtrelatie die voortduurt tot het eind van hun studie. Je kunt de televisieseriein één zin samenvatten. Er wordt niemand ontvoerd of vermoord, er zijn geen buitenaardse wezens of drugsproblemen. Toch blijft het verhaal twaalf afleveringen lang boeien en ontroeren en zou je willen dat het nog heel lang verder gaat.
Vanaf het begin zijn de ongemakkelijke situaties, de stiltes en het ongemak verbluffend overtuigend neergezet. In de dialogen praten de twee hoofdpersonen vaak langs elkaar heen. Connell excuseert zich voor van alles, maar herhaalt zijn fouten soms toch. Ze doen zich beter voor dan ze zijn, zeggen het tegengestelde van wat ze zouden willen. De camera zit vaak dicht op de huid, ongemakkelijk dicht, waardoor de onzekerheid nog beter voelbaar is.